-
1 dispossess
['dɪspə'zɛs]vtto dispossess sb of sth — pozbawiać (pozbawić perf) kogoś czegoś
* * *[dispə'zes](to take (property) away from: He was dispossessed of all his lands.) wywłaszczyć -
2 exproprier
1. wywłaszczać2. wywłaszczyć
См. также в других словарях:
wywłaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywłaszczaćam, wywłaszczaća, wywłaszczaćają, wywłaszczaćany {{/stl 8}}– wywłaszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczy, wywłaszczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} odbierać lub ograniczać przez … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywłaszczyć — → wywłaszczać … Słownik języka polskiego
wywłaszczać — ndk I, wywłaszczaćam, wywłaszczaćasz, wywłaszczaćają, wywłaszczaćaj, wywłaszczaćał, wywłaszczaćany wywłaszczyć dk VIb, wywłaszczaćczę, wywłaszczaćczysz, wywłaszczaćwłaszcz, wywłaszczaćczył, wywłaszczaćczony «pozbawiać kogoś prawa własności,… … Słownik języka polskiego
